Er i gong med å kome i gong. Dagen er tung i baken, men opp skal den....
Dagen har starta, men eg er utapå den enno. Litt seinare skal eg slik som ein oftast skal. Eg har laga meg appelsinjuice, kaffi og rista brød. Eg skal greie å krype inn i dagen. Hittil har det vore pusling, har vatna planter. Hadde til og med næring i vatnet. Det er torsdag, og eg er bedt på middag etter eg er ferdig med det eg skal. Har greidd å bruka gule lappar, hengt opp og teke ned. Det er eg fornøgd med. I går svinga eg meg til og med rundt med kantklipparen, fikk unna noko. Det lange, gule graset må vekk før vinter, slik at neste vår ikkje må kjempe seg gjennom slikt som blir om ikkje det blir klipt. "Ring tannlegen" står det på ein lapp. Den må eg ta no. Hovudet har vore vondt lenge, og det er nok tenner - for det er vondt i dei også, på omgang. Frykteleg kjedeleg og lite artig.
Ein god erkjenning ramla ned i hovudet mitt. Det er noko som held på å skje. Kaoset held på å krympar. Eg har funne eit system som verkar kan fungere på posten også. Eg har dedikert ei skuffe til formålet og kjøpt inn fem mapper. Ei til kvart av barna, og ei til ubetalte regningar og ei til utførte. Dette systemet virka som det skal virke. Eg har prøvd mange, div. hyllesystem, permar, esker og og... Ja, prøvd har eg. Ein annan ting er så klart at eg er for det meste her er i leine også no, men eg kan nok klare å lage rimeleg bra uoversikt heilt på eiga hand. Det er ikkje noko problem å få til.
Men no får eg ta denne telefonen. Og så må eg sjå om dagen kan reise seg opp på beina sine og kome i gong. Kanskje eg skal ta meg ein tablett for hovudet, kanskje det hjelpe for å være tilstede i dagen, når ein ikkje kjenner det er vondt og rart.
Rekneskapet mitt no er at mykje fungerer tilfredstillande, noko er skikkeleg heilt på trynet. Men eg heldt motet oppe og vandrar lystig i veg med gule lappar i handa og plystrar "don't worry , be happy".